iść [kroczyć] z podniesionym czołem
- iść [kroczyć] z podniesionym czołem
iść [kroczyć] z podniesionym czołem {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'iść, okazując postawą dumę i godność' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'żyć godnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szedł przez życie z podniesionym czołem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
kroczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kroczyćczę, kroczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść wolno dużymi krokami; stąpać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kroczyć dostojnie, statecznie, z powagą, ociężale. Kroczyć na czele… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czole; lm D. czół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część twarzy człowieka nad brwiami i nosem; górna przednia część głowy zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wysokie, niskie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podnieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}podnosić I ZOB. iść [kroczyć] z podniesionym czołem; z podniesioną [otwartą] przyłbicą; zwrócić [podnieść] broń przeciw {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień